کاش می توانستم موسیقی احساسم را بنوازم

چون نوازندگان دوره گرد

شاید مهر سنگین غرور روی پیشانی نداشتم

نت به نت

کران به کران دریا در می نوردیدم

پی نت های گمشده

جز موفقیت راهی برای راهی شدن نیست

ترانه ام خفته در گلو خواهم رفت

بی کران بی کران آسمان

راهی جز راهی شدن نیست

سبز باید بود

دیواری نیست

هر چه هست طول عمود احساسات اسیر

بازیم با کلمات

کلمات بازیم داد

اکنون پایانی نیست

تا ابد خواهم بود

تا ابد خواهم ماند

نوازنده ای دوره گرد

که سکوت می نواخت

سکوت

سکوت

سکوت.

اسفند ماه ۸۷

نیما.ن(برنا)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: